Microsoft word - de omgeving maart 2007.doc

Maart 2007 , Jaargang 4, Nummer 1
Een publicatie van Familieraad Mentrum voor
‘relaties van bij Mentrum in zorg zijnde cliënten’.
Beste Lezer,
Familiedag 14 april 2007 over
rehabilitatie, laten we zeggen:
herstel!
Inhoudsopgave:
“herstelvisie”. Wat betekent dit voor Familieraad Mentrum
Maart 2007 Jaargang 4 Nummer 1
FAMILIERAAD: EVEN VOORSTELLEN
Waarom ik me bij de Familieraad heb aangemeld. In het jaar 2000 werd mijn zoon gedwongen Soms word je gevraagd concreet te helpen, soms opgenomen. Hij belde me meteen vanuit de kliniek: ook moet het vanaf de zijlijn, soms wordt er van je verlangd dat je er buiten blijft en soms ook word je In de kliniek gedroeg hij zich oppassend en hij mocht gezien als een deel van het probleem. Het is de al gauw komen logeren. Het was fijn om hem weer in kunst om te blijven balanceren direct naar je mijn buurt te hebben. Dat was al jaren niet meer het familielid of op het niveau van de hulpverlening. geval geweest. Wanneer ik hem in die jaren voor zijn De contacten die ik met de hulpverlening heb gehad opname probeerde te bereiken, gebeurde het wel dat waren veelal constructief. Dat maakt ook dat ik er hij me zei dat ik wel erg op zijn vader leek maar dat vertrouwen in heb dat de Familieraad een positieve hij wel door had dat ik zijn vader niet was. Hij deed bijdrage kan leveren binnen de organisatie Mentrum, de deur niet open. Nu hij was opgenomen had hij zoals ‘gevraagd of ongevraagd’ adviseren aan de daar geen twijfels over. Dat stelde mij gerust. Raad van Bestuur over zaken die met “familie” van Na dat eerste weekend bracht ik hem weer naar de kliniek. Eigenlijk wilde hij niet terug. Honderd Maar, in de eerste plaats is de Familieraad er voor de stappen voor de kliniek wilde hij alleen verder. Ik zie familie! Familieleden kunnen met hun vragen bij de Familieraad terecht. Die vragen zijn er op allerlei gevangenschap, zoals hij het noemde. Dapper vond gebied. Naar hen wil de Familieraad luisteren en Hij is nu 41 jaar oud. Vanaf zijn puberteit maakte ik Op 14 april aanstaande organiseert de Familieraad me zorgen om hem. Hij gaf geen enkele hulpverlener de jaarlijkse familiedag. Ik heb ervaren hoe waardevol die dag voor mij was. Bent u familie? U Hij woont nu zelfstandig en dat gaat goed, met hulp, onder andere, van Mentrum. Hij laat zich begeleiden omdat hij weet dat hij anders het risico loopt weer opgenomen te worden en dat is het laatste wat hij wil. Hij zal alles doen om te voorkomen dat hij weer “gevangen” raakt. Daarin steun ik hem. In het Nationale Breingeindag op 26 maart 2007
algemeen is hij tevreden over de contacten die hij Van 26 maart tot en met 1 april 2007 vindt de 33e heeft. Het geeft hem regelmaat en structuur. Week van de Psychiatrie plaats. In veel instellingen in het land zijn activiteiten met het thema Voel je Voor mij was het een lange weg te gaan, om Veilig! Hoe veilig voelen cliënten zich tijdens hun enigszins te begrijpen wat het is om met verblijf in de GGZ? De Werkgroep “Week van de bedreigingen te moeten leven. Want daar heeft hij Psychiatrie” en Stichting Pandora organiseren in samenwerking met Het Dolhuys, nationaal museum Voordat hij werd opgenomen, in de tijd van zijn van de psychiatrie, de 33e Nationale Breingeindag heftige psychoses, kreeg hij een enkele keer klappen met een programma dat ruimte biedt aan inhoud, op straat of in het café. Dat bevestigde hem in zijn ontspanning en cultuur in een veilige sfeer. Om gevoel dat de wereld hem vijandig gezind is. Hij 11:00 en 13:15 zijn er rondleidingen in het museum.
U kunt het museum ook op eigen gelegenheid bezichtigen. Parallel vinden in verschillende zalen Drie jaar geleden hoorde ik over een Familieraad en een symposium, workshops en optredens plaats met dat die een familiedag ging organiseren. Ik meldde als thema Voel je Veilig! Tevens zal in het me aan. De wijze waarop de dag werd georganiseerd museumcafé onze speciale gast en “ervarings- beviel me. Ik werd lid van de raad en heb daar geen deskundige” Hans Dorrestijn optreden met werk dat is geïnspireerd op zijn verblijf in de psychiatrie. Zoals het voor de patiënt moeilijk is om zichzelf te Deelname aan deze dag is gratis, maar u moet zich accepteren, zo is het ook moeilijk voor de familie om wel aanmelden. Het programma en de wijze van “de ziekte” te accepteren en de situatie van “familie van”. Het is als balanceren op een evenwichtsbalk. Maart 2007 Jaargang 4, Nummer 1
Ingezonden brief, december 2006
Reactie Familieraad
Mijn hoofd, Ron van Eeden, heeft ons team geïnformeerd over 'De Omgeving'. Het lezen Wij zijn blij met je reactie. Je betrokkenheid doet ons van jullie blad maakt me enthousiast. In de erg goed. Hierdoor merken we dat we er gelukkig uitgave van december 2006 stond een stukje In je brief geef je aan dat wij op je medewerking betrokkenen hebben op algemene informatie en kunnen rekenen. Het is belangrijk dat mensen die bij dat cliënten daar geen toestemming voor Mentrum wonen en in jouw geval is dit op de hoeven te geven. Dit is erg informatief! Akerwateringstraat, het contact met hun familie niet Ik ben sinds 1 februari 2006 werkzaam bij kwijt raken. Zeker voor de mensen die langdurig van Mentrum als verpleegkundige op de locatie de zorg afhankelijk zijn, is het een groot risico dat ze Akerwateringstraat. Dit bevalt mij erg goed. iedereen om zich heen kwijt raken. Ik ben het met je eens dat de hulpverlening er alles aan moet doen om cliënten (ik zeg liever mensen) van onze dat te voorkomen. Net zo goed als familie zich moet afdeling en een collega naar het herstel- inspannen om dat niet te laten gebeuren, want niets congres in de Jaarbeurs in Utrecht geweest. is erger voor een mens, dan om nergens meer bij te Daar waren allerlei workshops waar we aan mee konden doen. Een daarvan was een workshop: “wat moet een hulpverlener weten over familie We moeten ook voorkomen dat ze vervreemden van van een cliënt?” Twee moeders vertelden over de samenleving waarin ze wonen. Daar hoort het hun ervaringen met de hulpverlening. Het leven in de buurt bij, met de buurtbewoners, zo shockeerde mij enigszins om te horen hoe gewoon mogelijk. Daar hoort ook familie bij en de moeilijk het voor hen was om de hulpverlening van informatie te voorzien over hun zoon of Jij steunt ons en wij steunen jou. Ik denk dat we dochter. Nog steeds lopen ze tegen blokkades op en worden soms zelfs asociaal behandeld. Het is voor familie fijn om te weten wie onze Ik vond het erg aangrijpend om hun verhalen “partners” zijn. We weten dat er veel meer mensen zijn die er hetzelfde over denken als jij maar die niet goed weten hoe ze daar vorm aan moeten geven. Als gehandicapt zusje en mijn ouders voelen zich familiebeleid geen onderdeel uitmaakt van het vaak niet gehoord en niet betrokken. Ik ben afdelingsbeleid of het instellingsbeleid, is het voor een hulpverlener en gelukkig werken er hier individuele hulpverleners heel moeilijk iets anders te veel mensen met hun hart. Ondanks dat blijf doen dan wat de afdelingscultuur vraagt. Dus waar ik een hulpverlener en ben ik geen familie. het vooral om gaat is in de gaten houden of er in het Ik zie op de werkvloer ook knelpunten m.b.t. afdelingsbeleid voldoende rekening wordt gehouden het betrekken van familie. Daar kunnen een met familie en naasten. En zoals je nu weet, heeft hoop dingen in verbeterd worden, vind ik. ieder familielid recht op algemene informatie. Dat is Daar wil ik graag aan meewerken. Ik denk dat jullie voornamelijk op instellingsniveau bezig zijn (misschien zit ik daar naast), Ivo, door jouw brief is 2007 voor ons goed van start maar ik zou graag op afdelingsniveau m.b.t. uitgebreide folders hebben. Zou het mogelijk zijn vijf folders te ontvangen? Hiermee kan ik mijn collega's en nieuwe stagiaires en leerlingen informeren over wat jullie doen en Verpleegkundige LKP 1 Akerwateringstraat Maart 2007 Jaargang 4, Nummer 1
Herstel als een reis van het hart
Samenvatting artikel "Herstel als reis van het Hart" door Patricia Deegan, BELANGRIJKE ADRESSEN
verschenen in Integraal, mei 1996. Bron: www.trajectbureaus-amsterdam.nl Ypsilon Amsterdam e.o.
Patricia Deegan werd als 18-jarige gediagnosticeerd als "chronisch schizofreen" en door de omgeving en zichzelf gezien als "hopeloos". Door het opgeven van de hoop werd ze apathisch en passief. Maar ze nam toch haar herstel weer in eigen hand en is klinische psychologie gaan studeren. Nu is ze dokter en probeert de geestelijke gezondheidszorg te veranderen. Labyrinth~In Perspectief
Herstel als een reis van het hart:
Hoe begint iemand aan de reis naar herstel? Voordat we actieve deelnemers worden aan ons eigen herstelproces, bevinden velen van ons zich in een fase van grote apathie en onverschilligheid. Een fase waarin we geen interesse meer hebben in onze omgeving, waarin we nergens meer om geven. Informentaal
Ik herinner mezelf op mijn zeventiende jaar, gediagnosticeerd als chronisch schizofreen, zittend in een stoel, verdoofd door de Haldol. Mensen dwongen mij om dingen te doen om mezelf te helpen, maar mijn hart was onverschillig en ik gaf nergens om behalve om slapen en sigaretten roken. Ik had het opgegeven. Opgeven was voor mij een oplossing. Het beschermde me ertegen iets te willen. Familie-
Als ik niets wilde, kon me niets worden afgenomen. Als ik niets probeerde kon ik vertrouwenspersoon:
geen nieuwe fouten maken. Als ik nergens om gaf, kon niets me meer pijn doen.
Ik verwacht dat het beeld dat ik hier schets, velen van ons bekend voorkomt. Ik geloof dat onverschillig worden een aanpassingsstrategie is die wanhopige mensen, die op het punt staan alle hoop te verliezen, aanwenden om te Als we werken met een psychiatrisch patiënt die onverschillig is, alles heeft De FAMILIERAAD van
opgegeven en niet meer gemotiveerd is om ergens om te geven, dan moeten we Mentrum bestaat
begrijpen dat dit iemand is die voelt dat hij geen macht heeft. Hij ervaart dat momenteel uit:
alle macht in handen ligt van anderen. Ten behoeve van die mensen is het zaak een omgeving te creëren waarin keuzes kunnen worden gemaakt. Keuzes, opties, informaties, gehoord worden, rolmodellen, ontwikkelen en oefenen van je stem, mogelijkheden om je leven te verbeteren, dát zijn kenmerken van een menselijk interactieve omgeving die de overgang bevordert van onverschilligheid naar "ergens om geven" en van alleen maar overleven naar het actief deelnemen aan je eigen herstelproces. Ik had besloten een academische graad klinische psychologie te halen en het GGZ-systeem te veranderen. Terugkijkend was dat een juist besluit. Zo goed en zo kwaad als het ging probeerde ik te lezen terwijl ik dubbel zag door de medicijnen. Ik las honderden boeken over herstel en psychologie in een poging mezelf en mijn toestand te begrijpen. Ik probeerde steeds nieuwe manieren om te leren leven met mijn symptomen, waaronder mijn meedogenloze gehoorshallucinaties. En misschien het belangrijkste van alles: Als ik ´s morgens opstond, wist ik waarom. Ik had echt een levensdoel, een roeping. Mijn reis naar herstel gaat nog steeds door. Ik vecht nog altijd met de symptomen, het verdriet over de verliezen die ik heb geleden. Ik ben betrokken bij zelfhulpgroepen en lotgenotencontacten, ik gebruik nog altijd medicijnen, ben in psychotherapie en word soms opgenomen. Maar het is niet meer zo, dat ik medische behandeling ondergá, of dat ik naar het ziekenhuis gá. Ik heb geleerd medische behandeling en ziekenhuizen te gebrúiken. En dat is een actieve houding die noodzakelijk is in het herstelproces. Maart 2007 Jaargang 4, Nummer 1
Korte samenvatting
Jaarplan 2007
Informentaal start
Familieraad Mentrum
voorlichtingscampagne voor Turkse en
Marokkaanse migranten in eigen taal
De Familieraad heeft als missie om Informentaal is in januari 2007 gestart met een nieuw project voor Turkse en Marokkaanse migranten met psychische klachten: Pijn aan het gevoel. Het project te steunen en te adviseren. Signalen die bij de Familieraad binnenkomen bestaat uit een voorlichtingscampagne met een telefonische informatielijn en spreekuren op Informentaal, het informatiepunt over de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) in Amsterdam, wil hiermee De visie van de Familieraad is dat de migranten met psychische problemen bereiken en de Spreekuur in eigen taal
Op het spreekuur van Informentaal geven deskundigen voorlichting en advies in de eigen taal over alle vragen die te maken hebben met psychische klachten. Niet alleen kan er informatie worden verstrekt over ziektebeelden en het behandelaanbod in Amsterdam, maar ook over onderwerpen als dagbesteding, De diensten van Informentaal zijn kosteloos en In samenwerking met migrantenorganisaties of op Marokkaanse migranten kunnen de voorlichters bovendien op locatie in eigen taal informatie geven over de GGZ/Mentrum. Door middel van folders en posters zal het project de komende maanden onder de tweedelijnsvoorzieningen en bij diverse migranten- en Wilt u meer weten over Pijn aan het gevoel of wilt u foldermateriaal bestellen, dan kunt u contact opnemen Informentaal, informatie- en adviespunt GGZ, bijeenkomsten voortdurend op de hoogte van de ontwikkelingen in familieleden van GGZ-cliënten en voor het familiebeleid van Maart 2007 Jaargang 4, Nummer 1
LTP Centrum stelt familieconsulent aan
t onderzoek is gebleken dat de behandeling van mensen met complexe psychiatrische klachten alleen echt goede resultaten oplevert als de omgeving (familie, vrienden, buren en andere relevante naasten) bij de behandeling betrokken wordt. De samenwerking tussen cliënt, behandelaar en familie wordt ook wel de behandeltriade genoemd. Al jaren wordt er door familieorganisaties op aangedrongen deze Triade een Het team van LTP Centrum heeft de handschoen opgenomen en de familieconsulent als nieuwe discipline in gevoerd. Natuurlijk werkt de LTP al samen met omgeving en familie van cliënten. Dat wil niet zeggen dat deze samenwerking altijd gemakkelijk verloopt. Behandelaars voelen zich vaak “tussen twee vuren” staan en kunnen loyaliteitsproblemen ervaren wanneer ze de familie van een cliënt benaderen. Familie van cliënten met een chronische stoornis, de doelgroep van de LTP, zijn soms gedesillusioneerd geraakt door ervaringen met behandelaars en gaan contact uit de weg. De lange ziektegeschiedenis van een cliënt kan aanleiding zijn om het geloof in de behandeling te verliezen. Ook eigen gezondheidsklachten van de familie kunnen een rol spelen en psychosociale problemen die ontstaan zijn door het hebben van een ziek familielid. Op deze specifieke Last van de Familie richten zich de activiteiten van de nieuwe familieconsulent, deels om deze last te helpen verminderen, maar ook om de samenwerking met de behandelaar (weer) op gang te helpen. In een triade bestaan drie relaties: cliënt en behandelaar, cliënt en familie, familie en behandelaar. De familieconsulent zal niet interveniëren in de relatie behandelaar en cliënt, maar zich richten op verbetering en versteviging van de relatie van de familie met de andere twee partijen. Dit komt het functioneren van de triade ten goede en daarmee de behandeling van de cliënt. Actief contact zoeken met familieleden van onze cliënten. Geen systeemtherapie, maar ondersteuning bieden aan de familie. Contact onderhouden met de Familieraad van Mentrum en met belangenorganisaties. Psycho-educatie over bepaalde ziektebeelden, waarbij de nadruk ligt op versterking van de positie van Organiseren van familieavonden, liefst in samenwerking met de Familieraad. “Training on the spot”: cliënten en familieleden leren beter met elkaar te communiceren: werken aan Familieleden die psychisch of lichamelijk lijden onder de situatie desgewenst toeleiden naar andere Inventariseren van eventuele praktische problemen en doorverwijzen naar intern of extern Familiespreekuur. Verzorgen van informatie voor familieleden: folders, infopakket, e.d. Consultatie aan behandelaars, bijvoorbeeld over “complexe systemen”. Meedenken in individuele behandelzaken en evaluaties: permanente aandacht houden voor de “derde LTP Centrum zal deze nieuwe functie over een jaar evalueren. Voorlopig is de familieconsulent, Bert Tolhuisen, alleen nog werkzaam voor de naastbetrokkenen van cliënten van de LTP Centrum. De Familieraad van Mentrum heeft laten weten verheugd te zijn over de benoeming van een consulent en hoopt dat andere afdelingen van Mentrum zich zullen aansluiten bij dit uitstekende initiatief!
____________________________________________________________________________________
Beloning mantelzorgers
Het kabinet heeft toegezegd om alles in het werk te stellen om eind 2007 aan mantelzorgers € 250,- uit te
keren. Hiervoor wordt een regeling ontwikkeld. De contouren van de regeling zijn inmiddels bekend, de
precieze uitwerking nog niet. De regeling is bedoeld om waardering uit te drukken voor mantelzorgers die
intensief of langdurig zorgen voor een ernstig gehandicapt of zorgafhankelijk persoon.
Mezzo, de landelijke vereniging voor mantelzorgers en vrijwilligerszorg, houdt u op haar website op de
hoogte. Zie: www.mezzo.nl

Source: http://www.hardzaak.eu/pix/omgeving0703.pdf